- punkcik
- punkcik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -a || -u, {{/stl_8}}{{stl_7}}zdr. od rz. punkt (zwykle w zn. 1.): Przeglądając się w lustrze, dostrzegła ledwie widoczne punkciki na czole.; w zn. 5.: Jest to jeden jedyny punkcik, w którym się nie zgadzamy.; w zn. 6.: Jest to człowiek tak drobiazgowy, że każdy punkcik planu{{/stl_7}}{{stl_7}} musi mieć zawsze szczegółowe opracowanie.; w zn. 7.: Tylko dwa punkciki zaważyły o tym, że nie została przyjęta na studia. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.